Kimse ben kötüyüm demez. Kendine objektif bakabilen sağlıklı psikolojide insan sayısı ne yazık ki çok az. Herkes kendini mükemmel sanıyor. Hiçbirimiz mükemmel değiliz.Biz insanız,hatasız insan yok. Hatasız insan yok ama iyi insan var.
İyi insanda hangi özellikler vardır;merhametlidir,kimseye şiddet uygulamaz,hırsızlık yapmaz,aldatmaz,kimseye bilerek zarar vermek istemez,başkalarının hakkına saygılıdır(başkalarının yanında sigara içip dumanıyla onları da zehirlemez,başkasının sırasına geçmez,yere çöp atmaz,temiz bulduğu yeri kirli bırakmaz,kamu malına zarar vermez,evinde ortak kullanım alanlarında diğer kişilerin hayatını zorlaştıracak hareketlerde ve dağınıklıkta bulunmaz ...vb),çocuklarla iyi anlaşır onlarla oynar,yaşlılara iyi davranır,hastalara bakar,elindekileri başkalarıyla paylaşır,yardımseverdir,herkeste iyilik görür,doğayı ve hayvanları sever onlara zarar vermez,insanlar arasında laf taşımaz,çalışkandır,insanlığa faydalı şeyler yapar,kimsenin sırtından geçinmez emek verir,insanları kırmamaya çalışır,güzel söz söyler...
Tabii günümüzde parası olan,güzel olan,yakışıklı olan,mevkisi olan,yalaka olan vb... kişiler iyi olarak adlandırılabilir. Fakat gerçek iyi insanın özellikleri yukarıda saydığım özellikler.Bunlar tüm dinlerde ve İslamda da geçerli olan iyi insanın özelliklerinden.
Çok şükür ben iyi insanım. Kendimi bilen birisiyim iyi bir insan olduğumu biliyorum. Herkes de öyle söylüyor.
İyi bir insan olarak doğdum,herkes gibi. Çocukken de iyi bir insandım,o zamanlar da iyi olmak emek istiyordu,ben emek verirdim,başka çocuklara iyi davranırdım,kimsenin hakkını yemezdim,elimdekileri paylaşırdım,aileme karşı çok aşırı olgun ve fedakar davranırdım,kendim küçük olduğum halde kardeşime bakardım,çoğu zaman kendim için değil başkaları için yaşardım,hayatım zordu,o günlerde kötülüğe geçiş yapabilirdim,iyiliği seçtim. Okulda öğretmenlerim'sen harika bir çocuksun,gözlerinin içi gülüyor,inşallah değişmezsin' derlerdi. Arkadaşlarım da aynı fikirdeydi.Oysaki bencil de olabilirdim,nefret dolu da olabilirdim,çevresine zarar veren bir çocuk da olabilirdim ben iyiliği seçtim.Yani ben halen iyi insandım,değişmedim.
Ergenlikte de iyi bir insandım,o zamanlarda da iyi bir insan olmak için çok emek verdim. Her şeye yetişirdim,ev işlerini de yapar,okula da gider,yemek de yapar,ders de çalışır,kardeşlerime de bakar,yaz tatillerinde de çalışırdım. Çevremdeki bencil yetişkinlere ve her şeyi benden bekleyen ve hiç bir zaman memnun olmayan kardeşlerime yaşımdan büyük olgunluk ve sabırla iyilik yapardım. Karşılaştığım herkese güzel söz söyler,elimde ne varsa paylaşırdım. Kimseye bağırmaz,kimseyi kırmaz,kimsenin dedikodusunu yapmaz,kimsenin bir şeyine zarar vermezdim. Ergenlik kaprislerim,hırçınlıklarım olmadı,olabilirdi,ben kimseyi üzmek istemedim. Lisedeyken 15 gün köye gittim 15 gün orada kaldım akrabalarım bana hayran kaldı 'İstanbuldan başkaları da geldi,kimse bu kadar uyumlu değildi,hiç burada yaşamamana rağmen nasıl bu ortama ve bize uyum sağladın,bizi çok mutlu ettin'dediler. Çok mutlu oldular. Ben hiçbir ortamda şikayet etmem,insanları üzmektense kırılmalarındansa kendimi o ortama adapte ederim ve kendim de her ortamdan zevk alırım,ben 5 yaşımdan itibaren her zaman her şekilde mutlu olacak şekilde yetiştirdim kendimi. İlk defa mı köye geldim,gülümserim ve sanki her zaman yer sofrasında yemek yiyormuş gibi keyifle yemek yerim. Ellerinde ne varsa onu koyuyorlar bilirim,o yüzden ne hazırlarlarsa hazırlasınlar hayatımın en güzel yemeğini yiyormuş gibi keyifle yerim ve övgüler söylerim.Misafir gibi davranmam,bulaşık yıkar,yemek yaparım. Sen hep gel,sözleriyle uğurlandım. Okulda öğretmenlerim 'gözlerinin içi gülüyor,hiç değişme'dedi o dönemlerde de. Ben iyi insan kalmayı başardım,değişmedim.
Üniversitedeyken evde kalırken mahallede bir çok insanın hayatına bir şeyler kattım. Kek yapmayı bilmeyen yeni geline kek yapmayı öğrettim,kocasının olmadığı akşamlarda ona eşlik ettim. Yalnız yaşlı çifte ahbaplık ettim. Ve daha şu an hatırlamadığım ve yazmak istemediğim bir çok iyiliği yapmayı SEÇTİM. Yurt dışına gittim down sendromlu insanlar için çalıştım,onları sevdim. İş hayatına atıldım,kimsenin ekmeğiyle oynamadım,kimseye kaba davranmadım,herkese yardımcı olmaya çalıştım,herkese nazik davrandım. Kötü olabilirdim ben iyi olmaya çalıştım ve başardım. Birçok insanla tanıştım evlerinde kaldım,ben çok insanla yaşadım,çok insanın evinde bulundum. Öyle bir özelliğim var,yaşayabiliyorum,herkese uyum sağlıyorum,bu özelliği kendim geliştirdim. Hepsi,kardeşlerinde,ailelerinde bile bendeki samimiyeti iyiliği görmediklerini söylediler. Bir arkadaşımın kızlarına bakmıştım halen o ve çocuklar (şimdi kocaman oldular ama yaptıklarımı hatırlıyorlar beni çok seviyorlar) dedeleri,nineleri,dayıları bile benim kadar iyi bakmamış iyi davranmamış onlara. Şu an yazmayacağım yüzlerce örneğim var,kendimle gurur duyduğum,yüzlerce anı,doğruyu seçtiğim,kimsenin yapamayacağını yaptığım yüzlerce güzellik.Yani ben iyi insan kalmayı başardım.
Üç yıl önce hiçbir kötülüğümü görmeyen,sen çok iyi birisin diyen birisi bir gün bana dedi ki 'ben kötüyü gördüm,ya sen de kötüysen,evet sen de kötü olabilirsin'. Şaka değil gerçek. Ben o kişinin psikolojisinin bozuk olduğunu,bilinçaltıyla karar verdiğini,sağlıklı düşünemediğini,genelleme yaptığına göre benim hakkımdaki fikirlerini umursamam gerektiğini düşünmeliydim. Ama öyle yapmadım. Kendimde kusur aramaya başladım. Güvenimi yitirdim.Ama bu sıralarda da ben iyiydim,kötü denilebilecek hiçbir huyum,davranışım yoktu,tam tersine iyiliklerim,iyi güzel huylarım devam ediyordu yani ben halen iyi insandım.
Bir yıl önce sen çok iyisin diyen birisi,hiçbir kötülüğümü görmeyen başka birisi bir gün nedensiz bana dedi ki 'kadınlar genel olarak kötü,sen de öylesindir,senden uzak duracağım' Şaka değil gerçek. Ben bu kişinin yaralı olduğunu,benim ise doktor olmadığımı,benim hakkımda ne düşündüğünün hiçbir öneminin olmadığını düşünmeli ve öz güvenle hayatıma devam etmeliydim. Ama öyle yapmadım,kendi kendime acaba ben kendimi yanlış mı tanıttım dış görünüşüm mü farklı gösteriyor üzüntüsüne kapıldım. Yanlış anlaşılma düşüncesi beni çok yaraladı. Bir de ikinci kez olduğu için daha kötü oldum. Ama bu sırada kız arkadaşlarım ve başka insanlardan sık sık iyi olduğuma,çevreme huzur verdiğime dair sözler duyuyordum.
Rabbim o kadar büyük,o kadar sevgili ki. Birkaç gündür kafamda sürekli Rabbim ben nerede yanlış yaptım sorusu vardı. Hatta geçen gün sahilde yürüdüm,dalgalara bakarken,dua ettim 'Rabbim eğer bende bir hatalı özellik varsa bana bildir,ben nerede yanlış yaptım' diye ağladım.
Dün bana bir sınıf dolusu 20 ye yakın insanla söyletti. Sen iyi,harika bir insansın.
Kursa biraz geç kaldım,genelde her yere geç kalıyorum.Hoca dedi ki herkes birbiri hakkında ne düşündüğünü söylesin. Nasıl göründüğümüz hakkında fikir sahibi olalım ve de insanları tanıyabiliyor muyuz onu da görelim,önce tahminler en sonda o kişi tahminler doğru mu değil mi onu söylesin kendini anlatsın,dedi. Sınıftaki herkes,herkes hakkında yüzde 90 doğru tahminde bulundu,eksileriyle artılarıyla doğru tahminler,olumsuz şeyler de söylendi. Benim hakkımda herkes yüzde yüz iyi konuştu,herkesin fikri aynıydı.
Sınıfa girdiğinde içerisi huzur doldu. Etrafına huzur veren bir enerjisi var.
İyi bir insan
Çok fazla merhametli
Anaç
Sevgi dolu
Herkese sevgiyle bakıyor
Her şeyde iyilik görür
Muhafazakar
Güler yüzlü
Samimi
İyi niyetli
Çok fedakar
Yardımsever
Alttan alır,kimseyle tartışmaz,eğer tartışırsa da yüzde yüz karşısındaki kişiden kaynaklıdır
Başkalarını kırmaktansa kendini kırmayı tercih eder
Kimseyi kırmamaya çalışıyor
Bir erkeğe ait söz 'tesettür mağazasından fırlamış gibi güzel giyiniyor' (bunu çoğu kişiden duyuyorum,açıkken de giyimim beğenilirdi,şimdi de beğenilmesi güzel)
Kendini geliştirmeye yeni şeyler öğrenmeye meraklı her şeyi öğreneyim istiyor
İşini çok hızlı yapar,hemen halleder(insan kaynaklarında çalışan kişiden,yüzde yüz doğru tahmin ne yazık ki bu devirde işini hızlı yapmak da başa bela)
Rabbim Sen ne büyüksün. Demek ki dış görünüşümde veya davranışımda bir hata yok. İçim dışım bir,farklı görünmüyorum. Kendimi yanlış tanıtmıyorum ve iyi bir insanda olması gereken tüm özellikler bende var.
İyi bir insan kalabilmeyi başardım,değişmedim.
Allah'a hamd olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder