Yuvamı sevdiren Allah'a hamd olsun.
Her tatilimde İstanbul'a şehir manasında dönmek istemesem de. Ve başka yerlere yerleşme şansını bana Allah her seferde sunsa da benim yine bu sevmediğim şehre dönüşümün tek nedeni var;yuvam,ailem,evim,yatağım,evimdeki huzurlu güvenli fanusum. Kapıdan girdiğim anda tüm dünya dışarıda kalıyor,güvenli saf temiz iyi kendi dünyamla baş başa kalıyorum.
Pek de rahat olmayan kendi yatağımda uyuduğum huzurlu uykunun tadını beş yıldızlı otelin en konforlu yatağında bile alamayan başka yataklarda rahat uyuyamayan ben.
Dünyanın en güzel yerleri denilebilecek yerlerde muhteşem günler yaşayıp her seferinde yeni harika insanlarla tanışıp,burada kal,iş kalacak yer fırsatlarıyla,ve nedense her gittiğim şehirde evlilik teklifleriyle karşılaşıp yine de sevmediği şehre dönen ben.
Hamd alemlerin Rabbi olan Allah'a dır. Ondan ne istesem veriyor. Bu şehirden bunaldım diyorum bana yollar veriyor. O yollarda karşıma hep iyi insanlar çıkarıyor. Gittiğim yerde kalma fırsatları çıkarıyor. Gittiğim her şehirde orada tanıştığım insanlar orada kalayım diye beni evlendirme derdine düşüyor:) İstanbul'da dikkat çekmiyorum,kıymetli bir taş olduğum,değerim fark edilmiyor,İstanbul erkeklerinin isteklerine uygun değilim ama başka şehirlerde bana karakterime duruşuma hayran kalan saygı duyan evlilik düşünen birçok insan çıkıyor. Hamd alemlerin Rabbinedir.
Bir ünlü hikayede boğulmak üzere olana adam helikopteri,salı her şeyi reddeder Allah beni kurtarır der ve ölür. Allah'a sana çok dua ettim beni neden kurtarmadın der. Allah ona sana birçok şey gönderdim ama sen reddettin der.
Bazen düşünüyorum da ben de mi öyle yaptım öyle mi yapıyorum,acaba benim nasibim başka şehirde mi başka ülkede mi. Ama yine birçok yönden beni mutsuz eden İstanbul'a döndüm.
Karar aşamamda ve yoldayken beni bu şehre döndüren nedeni bilmiyordum ama eve girince anladım. O çok mutlu olduğum,huzurun,keyfin en güzelini yaşadığım şehirlerde ve ülkede Evime girdiğimde yaşadığı huzuru alamadım.
Ben evcimen bir insanım. Evim nasıl olursa olsun benim için en güzel yer evim.
Yol yorgunuydum yatağıma başımı koyduğum andaki huzuru mutluluğu tarif edemem. Ben yatağımı seviyorum bu yüzden evde kalmış olabilirim;)
Mutfakta bir şeyler pişirmek,kitaplarım,bilgisayarım.
Otelde değil de evde yaşasam kalır mıydım oralarda?Yuvam olarak kabul edeceğim bir yer olsaydı kalır mıydım? Kapısından girdiğimde kendimi güvende hissedeceğim yuvam diyeceğim yer oralarda olsaydı belki de dönmezdim...Bilmiyorum.
Yine karmaşa,trafik,kaos,mutsuz,öfkeli insanlarla dolu bu şehirdeyim ama evimdeyken hepsi benden çok uzakta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder