Mutluyum Hem de Cok

Eğer duyarlılığım olmasaydı gözlerim görseydi bile kör olurdum.

Rabbime binlerce kez şükürler olsun, hayatımın en mutlu günlerini yaşıyorum. 

Ben hep mutlu bir insandım. Bulunduğu ortama sevgi neşe katan gözlerinin içi gülen ve tüm canlıları seven bir insandım hep. Yaşım otuzu geçti ve ben değişmedim :) İşte bunu farkettiğim için eskisinden daha mutluyum. Elbette değiştiğim çok nokta var ama özüm değişmedi. Gözlerindeki ışıltı değişmesin inşallah diyen ilkokul hocalarımı bulup onlara sevgiyle bakmak isterdim 'bana halen öğretmenler gözlerinin içi gülüyor diyor hocam demek isterdim' :). Nasıl mutlu olurlardı kim bilir. 

Tüm dünya değişti herkes kötülük modasına ayak uydurdu herkes birbirinin kötülüğünü istiyor herkes savaş istiyor kimse sevmeyi bilmiyor kimse sınavın farkında değil ve ben halen o çocuk yüreğe sahibim bunu farkettiğim için eskisinden daha mutluyum.

Hatalarım oldu, onlar için pişmanlığım oldu. O hataları yapmam lazımmış hepsi benim içinmiş. İyi ki o hataları o zaman yapmışım bugün veya yarın yapmayacağım, kendimden bu konuda çok eminim işte bu yüzden eskisinden daha mutluyum. 

Hatalar da zorluklar da kötü insanlar da iyi ki olmuş hayatımda bugün kendimin, iyiliklerin ve iyi insanların değerini daha iyi biliyorum bu sayede, işte bu yüzden eskisinden daha mutluyum.

Ne zaman neyi hayal ettiysem onu yaşadım, iyiyi de kötüyü de .Allah beni seviyor ne istersem onu nasip ediyor, bunu farkettiğim için eskisinden daha mutluyum.

Düştüğüm, ağladığım, canımın acıdığı anlar oldu, kötülükler karşısında kırıldığım incindiğim anlar oldu, çaresiz kaldığım anlar oldu, kendimi çok yalnız hissettiğim anlar oldu ve tam o anlarda bana çok iyi gelen, beni gerçekten seven, beni mutlu etmek yüzümü güldürmek için çaba sarfeden insanlar girdi hayatıma şu an farkına vardım ki Rabbim o insanları bana yardım için gönderdi, Rabbim hep yanımdaydı, hiç yalnız bırakmadı beni. İşte bunu farkettiğim için eskisinden daha mutluyum.

İstediğim her şeye sahip oldum. Benim isteklerim hep küçük şeyler olmuştur ben hiç bir zaman para, araba, ev, zenginlik istemedim isteseydim onlar da olurdu biliyordum. İstediğim her şeyi yaşadım benim istediklerimi başkalarının istediklerini değil. İstediğim her şeyi Allah'ın nasip ettiğini farkettiğim için eskisinden daha mutluyum. 

İstediğim fakat yaşayamadığım bir şey de oldu elbet o şey anne olmak. Çocukları çok sevdim hep, onlar da beni, beni sevmeyen çocuk görmedim, çocukların hissiyatı kuvvetli olur iyi insanları anlarlar o yüzden beni seviyorlar herhalde ya da Rabbim çocuk sevgisini onlarda yaşamam için onların beni sevmesini nasip ediyor. Bir ara anne olamadığım ve bana iyi bir eş ve çocuğumuza iyi bir baba olacak doğru kişiyi bulabileceğimden umudu kestiğim için depresyona girdim. Ben de insanım ben de depresyona giriyorum :) İçi sevgi dolu, çocukluğundan beri annelik içgüdüsü çok fazla ve çocukları çok seven bir insanın annelik duygusunu tadamamasının acısının nasıl olduğunu bir tek yaşayan bilir. Çocuk özlemi yaşadığım günlerden birisiydi bir restoranda lavabodaydım bir kadın bebeğimi tutabilir misiniz diye diye bana verdi. O bebek kokusu, sıcaklığı, güzelliğini orada beş on dakika yaşadım o an farkettim ki Rabbim o anı bana hediye etti. Arkadaşlarımın çocuklarına bakmayı nasip etti, gittiğim her yerde mutlaka Zehrayı çok seven ve yıllar geçse de unutmayan bir çocuk hayatıma giriyor. Mesela bir arkadaşımın yıllar önce bir kaç ay birlikte vakit geçirdiğim onlara baktığım kızları o an çok küçük olmasına rağmen beni unutmamış yıllarca hep Zehra abla çok iyiydi bize çok iyi baktı diye beni sormuşlar annelerine. Seni çok özledik buraya gelsene dediler bir daha o şehre gitmeme kararıma rağmen onlar için gittim bana o sarılışları o sevgileri çok güzeldi. Çocuk sevgisini yaşamak için illahi doğurmak gerekmiyor işte bunu farkettiğim için eskisinden daha mutluyum.

Bir gün sevmekten bağlanmaktan korkacağım aklıma gelmezdi. Ama bir baktım sevmekten korkar hale gelmişim ya onu kaybedersem diye. Tam şu an (ve ömrümün sonuna kadar öyle olacak) istediğim karakterde olan kişi çıktı karşıma. Farkettim ki neyi istediysem o çıktı karşıma ve iyiki kaybetmişim kaybetmem gerekenleri çünkü eminim ki gitmesini istediklerimin benimle kalması benim için iyi değildi. Başta korktum ya seversem ve kaybedersem onu ya incinirse kalbim sonra dedim ki kendime Zehra nefsin için değil Allah rızası için seversen onu, bir gün seni sevmekten vazgeçmesi veya gitmesi ihtimali incitmez seni. Onu sevmek üzereyim hem de korkmadan işte bu yüzden eskisinden daha mutluyum.

Kolay bir hayatım olmadı, benim yerimde başkası olsa durumu kötü olurdu, tanıdığım onca insanda benzerlerini yaşayanları gördüm ama o anki tavırları ve şu anki halleri benim gibi iyi değil. Davranışlarım seçimlerim bakış açım için kendimle gurur duyuyorum işte buyüzden eskisinden daha mutluyum. 

Hiçbir şey tesadüf değil bakıyorum ki her şey benim içinmiş iyisi de kötüsü de, şu son iki yılda yeni çok insan tanıdım, eski tanıdıklarımla görüştüm, daha önce gitmediğim yerlere gittim eskiden gittiğim yerlere gittim şu an her şeye farklı bir pencereden bakıyorum. Yeni pencerelerim sayesinde eskisinden daha mutluyum.

Ve en önemlisi yaklaşık 2 yıldır hidayet ve tasavvuf yolunda ilerliyorum, nefsimi yeniyorum, ibadetlerimi her koşulda yapmaya çalışıyorum, daha fazlasını da yapacağım inşallah. Rabbime şükürler olsun,benim ve herkesin Onun yolunda olmamızı son nefesimize kadar nasip etsin inşaAllah. Hayat ibadet edince, dua edince, Allah'ı hissedince, nefsini yenmeye çalışıp da yenince daha güzel, işte bu yüzden eskisinden çok daha mutluyum.

Bu yazıyı mutluluğun yolunun çok kolay olduğunun bilinmesi için yazdım.

Çok şükür bugünüme, daha güzel yarınlara inşallah.