Spor salonunda aynada kendime baktım ve her zamanki gibi şükrettim.
Yaşıma göre çok güzelim ama güzelliğimden daha çok karakterim için şükrettim. Yüzüm yorgundu o an,o yorgun yüzde iyi olmanın yorgunluğu var bu yüzden de şükrettim.Hepsi Allah'ın bana bir hediyesi ama benim de çok katkım oldu bunlara o yüzden kendimle gurur duyuyorum.
Gençken daha da güzeldim,karakterimde güzellikler kadar şu an olmayan kötü şeyler de vardı.Bazı huylarım eskiden daha güzeldi bazı huylarım ise şimdi daha güzel bazıları ise geçmişten daha kötü.
Makyajsız,photoshopsuz tamamen doğal fotoğraflarıma bakıyorum bir de şimdiki gençlere bakıyorum çok güzelmişim. O zamanlar da güzelliğimin farkındaydım ama güzelliğimden daha çok karakterimin güzelliği beni ilgilendiriyordu.Bunları düşündüğüme göre özgüven eksikliği yok bende:).
Kendime güvenirim istediğim her şeyi yapabileceğimi çocukluğumdan beri biliyorum. Çünkü kolay bir hayatım olmadı ve ben hep zorları başardım. Dünyaya insanlara baktığımda eşsiz bir pırlanta olduğumu görüyorum. Çok güçlü olduğumu,irademin sağlam olduğunu,gülümseyişimin güzel olduğunu,kalbimin çok güzel olduğunu,iyi niyetli olduğumu,yetenekli,becerikli,çalışkan,güzel olduğumu yıllardır çok duydum,kendim buna inanmıyor olsaydım bile onca sözden sonra inanırdım:).
Çekingen olduğum dönemler ve ortamlar oluyor ama genelde rahatım gerçeği itiraf etmek gerekirse buna kendim karar veriyorum yanımdaki kişilere güvenirsem rahat olurum eğer güvenmezsem tehlike sinyali alırsam duvarlarımı örerim.
Tek eksiğim havalı,kendini beğenmiş,ağzı iyi laf yapan birisi olmamam,oyunlar entrikalar çeviren birisi olmamam,bir söz söylemeden önce her şeyi hesaplayan,kendi çıkarına göre davranan bir insan olmamam,mütevazi olmam,kıskanç kibirli olmamam... Bunlar aslında eksik değil ama eksik dünyada eksikler farklı.
Bu yanlış özellikleri yaşamadan da havalı görünülebilir bunu başaranlar var işte gerçek tek eksiğim bunu başaramamış olmam. Dünyanın yanlış karakteristik özelliklerine uygun davranmadan havalı görünmek istiyorum. Bunu istiyorum çünkü ne olduğun değil nasıl göründüğün önemli. Neden önemli? Aslında önemli değil ama önemliymiş insanlar bana bunu öğretti. Mütevazilik,sakinlik,hanım hanımcılık,naziklik belki bir 70,80 yıl önce gözdeydi (keşke o yıllarda yaşasaydım) ama 2000 li yıllarda havalı olmazsan acı çekersin,çalışır hakkını alamazsın,seversin küçük görülürsün. Sen işleri götürürsün parayı ağzı laf yapanlar götürür ve sen yerinde sayarsın ve yalnız kalırsın. Ben daha fazla acı çekmek istemiyorum.
Bakıyorum hiç bir özelliği hiç bir iyi tarafı olmayan insanların havasından geçilmiyor,bir kendini beğenmişlik,bir burnu havada sözler bakışlar davranışlar bir de bana bak tam tersi. Havalı olmak istiyorum bu yaştan sonra bunu başarabilir miyim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder